Dzień dobry. Chciałbym się jeszcze odnieść do ostatniego mojego pytania i odpowiedzi, którą otrzymałem od Państwa. Dotyczyło ono słów boby, toby. Tym razem spytam: kiedy piszemy czy by, a kiedy czyby, kiedy kto by, a kiedy ktoby. A może tylko i wyłącznie piszemy czy by, kto by?

Z najlepszymi życzeniami świątecznymi dla Państwa

Mirek

Dzień dobry,

Przepraszam za wcześniejszy błąd. Czy istnieje w języku polskim określanie czasu rocznikowo, mówiąc 2 lata starszy myślę o liczbie roczników, nie tylko 24 miesiące, dwa lata temu w znaczeniu rocznikowym? Czy może tak być, a sytuacja definiuje o jakie znaczenie chodzi?

Życzę zdrowia.

Przygotowuję się do prezentacji publicznej i nie jestem pewna, czy dobrze odczytuję następujący liczebnik: badanie na (27) dwadzieściorgu siedmiorgu dzieciach. Sprawdzałam w poradnikach internetowych, ale wolałabym mieć całkowitą pewność. Byłabym wdzięczna za wyjaśnienie.

Dzień dobry,
od kiedy w języku polskim występuje słowo foka? Czy istnieje jakiś rodzimy odpowiednik, obecny przez zapożyczeniem z języka łacińskiego?
Dziękuję i życzę miłego dnia! :)

Jak to właściwie jest z tą gestią? Bardzo interesuje mnie to zagadnienie. W ciągu ostatniego tygodnia kilkakrotnie słyszałem właśnie gestia – że coś jest w czyjejś gestii, wg mnie brzmi to jakoś nieładnie czy nawet sztucznie. Czy nie można zastąpić tego jakimś terminem, który nie drażni tak uszu? I tak naprawdę czym jest owa gestia?
Życzę pomyślności w nowym roku. Pozdrawiam,
Łukasz Łukasiewicz

Zbliża się okres wysyłania kartek świątecznych i co roku mam ten sam problem. Jaką zachować w adresie kolejność podawania imion w przypadku wysyłania kartki do całej rodziny? Czy pierwsza powinna być pani domu, czy też pan domu?
Z góry dziękuję i pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
wyrażenie jam session jest nieodmienne, ale często gra się po prostu swojski jam (może swojskiego jama?) albo nie gra się jama (jamu?). No właśnie, jaki wzorzec odmiany proponowaliby Państwo?

Z wyrazami szacunku i najlepszymi życzeniami świątecznymi!
Czytelnik

Szanowne Panie i Szanowni Panowie z PWN!
Postanowiłem skorzystać z tej nowoczesnej formy łączności z Wydawnictwem, aby wyjaśnić nurtujący mnie problem. Chodzi mi o odmianę rzeczownika kompania (w znaczeniu 'pododdział wojskowy'). Jaka będzie forma tego rzeczownika w dopełniaczu liczby mnogiej?
1. „Słownik ortograficzny języka polskiego wraz z zasadami interpunkcji”, PWN 1986, na stronie 408 podaje „tych kompanii” (przez dwa i).
2. „Mały słownik języka polskiego”, wydanie X, 1993 r., na stronie 330 podaje „kompania ż, I, DCMs. – nii” ( przez dwa i).
Z wyjaśnień na stronie XIII pkt. II/5 wynika, że -nii jest stosowane tylko dla liczby pojedynczej (brak dopisku „lm” ). Wobec tego forma tych kompanii jest zła.
Jak rzeczywiście powinna wyglądać odmiana rzeczownika kompania w dopełniaczu liczby mnogiej?
Życzę dalszych sukcesów w nowych uwarunkowaniach ekonomicznych.
Kazimierz Garsztkowiak

Witam!
Pytanie o pochodzenie słów, tym razem kulinarnych: barszcz, pierogi, bigos, żur. Czy są to wyrazy rodzime, czy zapożyczenia? Skąd się wzięły? I jeszcze co oznacza(ło) i skąd się wzięło słowo kurde?
Zycząc smacznego
pozdrawiam:)

Dzień dobry,
w zwiastunie programu, w telewizji polskiej, zauważyłem następujący zapis: 7 – mio letniego chłopca. Czy jest to poprawny zapis wieku dziecka, czy nie powinno być 7 – letniego dziecka?
Dziękuję i pozdrawiam.
PS Życzę Państwu w nadchodzącym 2011 roku wszystkiego najlepszego.